Op zaterdag is er zwemles in het zwembad van het naburige MPI. Mijn twee neefjes hebben na elkaar een half uurtje zwemles. De oudste van 4 gaat alleen, achter het gesloten gordijntje, terwijl mama wacht. In tussentijd ga ik met de jongste van 2,5, mijn petekind, spelen in het bos en de speeltuin net buiten het zwembad. Op bezoek gaan bij de kippen en ganzen is nog een brug te ver.
Na een half uur zijn de rollen omgekeerd: mama gaat het water in met de jongste en ik maak met de oudste van een wandeling, deze keer wel naar de kippen en ganzen. Net naast het kippenhok ontdekken we opeens drie openluchtmuziekinstrumenten: een houten xylofoon, een ijzeren xylofoon en drie grote triangels. Mijn neefje klopt er duchtig op los. Bij de triangels zegt hij plots: ‘Hé, dat klinkt als de kerk’. En inderdaad, ik hoor er ook kerkklokken in.
Hij blijft even stilstaan, maar loopt dan vrolijk verder richting de kippen. Soms hoeft kerk helemaal niet ver te zijn.
Els
I wonder 