Adem

Ik loop met onze kinderen naast een beekje boordevol water. Het water stroomt en stroomt. Mijn hoofd zit boordevol gedachten. Ze stromen en stromen. Oefenen wil ik om middenin de stroom innerlijke vrede te zoeken. Ik kijk naar de kinderen. Ik adem en voel de wind. Ik denk aan de mensen van mijn werk en aan wat ik ga maken deze avond. Mijn schoenen zijn een beetje vuil geworden. Ik kijk opnieuw naar het water. Ik adem. Het leven is alledaags en wonderlijk tegelijk. Hij weet dat we gemaakt zijn uit het stof van de aarde.

Ruth

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s