Oma in spe

Onze vrienden verzekerden het ons allemaal met nadruk: er gaat een nieuwe wereld voor je open als je opa en oma wordt. Wij knikten altijd braaf en glimlachten op commando bij hun vertederde verhalen, maar stiekem geloofden we het toch niet helemaal. Wij zijn niet van die smeltende familiemensen, toch?

Maar nu is er bij onze dochter en schoonzoon een baby op komst. En elke ochtend als ik wakker word, zorgt hij nu alvast voor een extra zonnestraaltje in mijn leven. Wat maal ik om de economische crisis of om het koude lenteweer? Ik word oma! Maar ik ben flink. Ik laat me niet verleiden door schattige babykleertjes in de rekken of pedagogisch verantwoord speelgoed. Ik probeer me nergens mee te bemoeien als de toekomstige ouders de praktische kant van de zaken regelen. Ik doe alsof het de normaalste zaak van de wereld is dat er een baby op komst is, dat die baby een plek zal krijgen in onze familie en dat dit kind niet meer weg te denken zal zijn uit ons leven.

Maar diep in mijn hart voel ik elke minuut van de dag wat een wonder het is. Ik krijg niet genoeg van zijn wuivende handje op het echofotootje. En dus ga ik voor de bijl: ik koop een knuffel. Rood met witte stippen en een belletje in zijn buik. In de vorm van een vis, dus helemaal christelijk verantwoord. Al heeft niemand dat verder in de gaten 😉

Kolet