‘Vakie, heb je dit al gezien?’ Naud van bijna 16 toont mij een Tiktok-video van vier seconden. Vanop een brug over de Vliet maakt hij een achterwaartse salto in het water van het riviertje. Duiken of zwemmen is echt zijn ding. ‘En is dat daar wel diep genoeg?’, vraag ik een beetje bezorgd. ‘Natuurlijk, en mijn vrienden zijn er ook bij.’
Onwillekeurig moet ik even terugdenken aan mijn eigen kinderjaren. Ik ben nooit een waterrat geweest. Zwemmen heb ik pas in Leuven geleerd, toen ik al meer dan 18 was. Ooit, als kind, dacht ik dat ik dood zou gaan, toen ik in een vennetje viel met mijn oren onder water. Wellicht is dat trauma daar ontstaan.
Maar Naud gaat een week op surfkamp, ergens in de buurt van Bordeaux, met golven van 3 meter hoog. Hij zal het wel overleven. En ondertussen heeft hij als zoetebek een vakantiejob gevonden bij Vermeiren, het plaatselijke speculaasbedrijf. Hij zal het er echt naar zijn zin hebben, want ook zijn zus Marie doet daar vakantiewerk.
Zijn broer Bran werkt dan weer in een brasserie tijdens het weekend. Afwassen in de keuken en mee helpen mosselen serveren. Hij heeft al een aardig potje gespaard, zodat hij nu aan beleggen denkt. Ook zijn nichtje Janne mag af en toe opdienen in een restaurant, als ze maar niet te veel potten breekt. Haar zus Lut houdt het voorlopig bij babysitten.
Nelle van bijna 12 is nog te klein, maar is wel verduiveld goed bij het kaarten. Opvallend hoe zij het gemakkelijk haalt van volwassenen bij een potje ‘rummikup’. In elk geval is dat een goede training voor het geheugen. Ondertussen groeit kleine Lucien van bijna 4 maanden als kool. Hij lacht en vertelt al honderduit.
Op 15 augustus waren wij met enkele kleinkinderen in de eucharistieviering in Ruisbroek, aan de Lourdesgrot. Het was mooi weer en dat is dan een uitstekende gelegenheid om Maria en Moederdag te vieren. De preek van de priester vonden zij een beetje raar. Zij kregen toch ook een witte roos mee naar huis. En zo kon hun dag niet meer stuk.
Jos
I wonder 